- Minke Siesling
(be)leef in overgave
Bijgewerkt: 5 jun 2019
vanmorgen,
ergens in de
overgang tussen nacht en dag.
was het door het ontwaken van de wereld
of de kinderen,
de gewichtigheid van het moment
of dit alles samen.
koos een lichaam,
een baby,
of misschien een verstand,
om te pauzeren.
net toen we allemaal dachten
te weten
wat er komen zou.
klaar om te ontvangen,
wachtend om te zien.
ging het daglicht aan
en een lichaam in rust.
verwonderd kijk ik er naar,
woorden zoekend.
het voelt,
als een kind aan tafel
vol familie.
kaarsjes op taart,
flikkerende oogjes,
ontroerde blikken.
iemand zegt
was het niet morgen pas?
of volgende week misschien?
borden worden opgeruimd,
iedereen vertrekt.
en net
als de laatste slinger
de kast in gaat,
zet het kind haar kroontje op
en zegt: het is vandaag!
een treuzelende,
achtergebleven gast
roept de rest weer aan tafel,
haastend in gereedheid gebracht.
het feest komt dan toch.
ja, zo voelde het vandaag.
bevallen is,
(on) begrijpelijk
ongrijpbaar.
als het leven zelf,
vragend om respect
en soms
eindeloos geduld.
dappere, dappere moeder
die overgaf aan het moment,
voorbij angst
en willen weten ging,
lichaam sterker
dan geest.
bewondering,
diep respect,
dankbaarheid
voor weer een levensles
dankjewel
prachtig
klein meisje,
Welkom